Roditelji mojih prijatelja, Neda, Zoran, Marko i Jovan stigli su avgusta 1995. godine u Srbiju, u dugoj koloni izbeglica, zajedno sa decom, starim roditeljima, ponekom torbom i dvema bebama rođenim na traktoru nadomak Kuzmina. Te dve bebe zovu se Branko i Nađa. Njihove porodice, kao i hiljade drugih Srba iz Krajine, bile su proterane tokom operacije "Oluja", koja se dogodila pre tačno trideset godina. To nije bio samo vojni pohod, već egzodus jednog naroda, trenutak kada je čitav kraj iščupan iz zemlje, jezika i pamćenja.