Dok sam posmatrala na TV-u prizore veselja u šatorskom naselju ispred zgrade Skupštine, grupu žena koje kroz širok osmeh izvikuju neke parole, cupkaju u ritmu muzike, nečemu se raduju, i sve to da bi se narugale ženi prekoputa koja štrajkuje glađu tražeći pravdu za svog sina nastradalog pod nadstrešnicom - prisetih se jednog davnog događaja iz mog ličnog iskustva, kao primera odsustva ženske solidarnosti, koji će u ovom kontekstu delovati nevino, čak banalno.